NALATENSCHAP: AANVAARDEN OF VERWERPEN?

Op het moment dat je erfgenaam in een nalatenschap, zal de notaris je de vraag stellen of je de nalatenschap wil aanvaarden, beneficiair aanvaarden of verwerpen. Wat is dat? Wat is het verschil? En wat zijn gevolgen? Bertine Ruijs vertelt er hier meer over.

Aanvaarden

Wanneer een nalatenschap zuiver wordt aanvaard, betekent dat, dat je met je privé vermogen instaat voor eventuele schulden van de nalatenschap. Weet je zeker dat de nalatenschap positief is, dan is dat geen probleem. Wanneer er flinke schulden zijn, of je kunt niet goed inschatten hoe de omvang van de nalatenschap is, of er kunnen nog schulden opkomen, dan is het niet handig zuiver te aanvaarden. Dat kan zelfs tot onbillijke resultaten leiden. Is eenmaal een keuze gemaakt, dan kan deze niet meer ongedaan gemaakt worden.

Beneficiair aanvaarden

De wet kent nog een “escape” voor schulden die er blijken te zijn en waarmee de erfgenamen geen rekening hadden hoeven te houden. In zo’n geval kan alsnog beneficiair aanvaard worden. Het gaat hier echt om uitzonderingsgevallen. Als gezegd: hoofdregel is, dat een eenmaal gemaakte keuze niet meer veranderd kan worden.

In geval er schulden zijn, of de omvang van de nalatenschap is onduidelijk, kan gekozen worden voor beneficiaire aanvaarding. Wanneer een erfgenaam dat doet, staat hij of zij niet met zijn privé-vermogen in voor schulden

Een minderjarige, of iemand die onder bewind of curatele staat, kan alleen beneficiair aanvaarden.

Nadeel van beneficiaire aanvaarding is, dat vereffening zal moeten plaatsvinden. De vereffening is een traject dat ook weleens vergeleken wordt met een faillissement. Feitelijk komt het erop neer, dat alle bezittingen worden verkocht (voor zover nodig) en dat de schulden worden betaald. Hetgeen vervolgens nog over is, wordt onder de erfgenamen verdeeld. Een nalatenschap kan worden vereffend door de erfgenamen gezamenlijk of door een door de Rechtbank te benoemen vereffenaar. Los van het feit dat een vereffening wat extra formaliteiten en kosten met zich meebrengt, hoeft een vereffening geen probleem te zijn.

Houdt er rekening mee, dat de wat bepaalt, dat je als erfgenaam handelt alsof je de nalatenschap aanvaard hebt, je geacht wordt de nalatenschap zuiver te hebben aanvaard. Je staat dan dus met het privé-vermogen in voor de schulden van de nalatenschap. Als je dus nog beneficiair zou willen aanvaarden, ben dan voorzichtig. Het is dan niet aan te bevelen een woning te gaan ontruimen, meubels te gaan verkopen, goederen mee te nemen, enzovoort.

Verwerpen

Tenslotte kan kun je een nalatenschap verwerpen. Dat betekent dat je geen aanspraak wil maken of je erfdeel. Je bent dan ook geen erfgenaam meer. Je zou kunnen verwerpen als je niets wil uit een nalatenschap, of als een nalatenschap negatief is. Vergeet in een dergelijk geval niet, dat in bepaalde gevallen ook eventuele kinderen moeten verwerpen, zij kunnen immers, wanneer een erfgenaam verwerpt, in de plaats van die erfgenaam treden en op manier worden de kinderen dus erfgenaam in een negatieve nalatenschap. Verwerping voor minderjarigen, moet binnen 3 maanden plaatsvinden. Zo niet, hebben zij beneficiair aanvaard en zullen zij dus moeten vereffenen.

Duidelijk is, dat de keuze die je het beste kunt maken, afhankelijk is van de omstandigheden. Iedere keuze heeft bepaalde voor en/of nadelen. Laat je dus goed adviseren.